Należy zwrócić uwagę na to, w jaki sposób Arjuna przyjął Bhagavad-gitę. Zostało to opisane w Rozdziale Dziesiątym (10.12-14):

arjuna uvaca
param brahma param dhama pavitram paramam bhavan
purusam śaśvatam divyam adi-devam ajam vibhum

ahus tvam rsayah sarve devarsir naradas tatha
asito devalo vyasah svayam caiva bravisi me

sarvam etad rtam manye yan mam vadasi keśava
na hi te bhagavan vyaktim vidur deva na danavah

„Arjuna rzekł: Ty jesteś Najwyższą Osobą Boga, ostateczną siedzibą, najczystszym, Absolutną Prawdą. Jesteś wieczną, transcendentalną, oryginalną osobą, jesteś nienarodzonym i największym. Wszyscy wielcy mędrcy, jak Narada, Asita, Devala, Vyasa świadczą tak o Tobie, a teraz Ty Sam mi to oznajmiasz. O Krsno, całkowicie przyjmuję za prawdę wszystko to, co mi powiedziałeś. Ani bogowie, ani demony, o Panie, nie znają Twojej Osoby.”

Po wysłuchaniu Bhagavad-gity od Najwyższej Osoby Boga, Arjuna zaakceptował Krsnę jako param brahmę, Najwyższego Brahmana. Każda żywa istota jest Brahmanem, ale najwyższa żywa istota, czyli Najwyższa Osoba Boga, jest Najwyższym Brahmanem. Param dhama oznacza, że On jest najwyższym spoczynkiem albo siedzibą wszystkiego;

pavitram oznacza, że jest On czysty, nieskalany materialnie;
purusam oznacza, że jest On najwyższym podmiotem radości;
śaśvatam, że jest oryginalny,
divyam, że jest transcendentalny,
adi-devam, że jest On Najwyższą Osobą Boga;
ajam, że jest nienarodzony, a
vibhum, że jest największy.

Ktoś może pomyśleć, że Arjuna mówił to wszystko drogą pochlebstwa, jako że był przyjacielem Krsny, ale Arjuna, aby rozwiać teko rodzaju wątpliwości z umysłów czytelników Bhagavad-gity, uzasadnia te pochwały już w następnym wersecie. Mówi on, że za Najwyższą Osobę Boga uważa Krsnę nie tylko on, ale również takie autorytety, jak mędrcy Narada, Asita, Devala, Vyasadeva itd. Są to wielkie osobistości, które rozpowszechniają wiedzę wedyjską tak, jak zostało to uznaj przez wszystkich acaryów. Dlatego Arjuna mówi Krsnie, że przyjmuje za całkowicie doskonałe wszystko to, co On mówi. Sarvam etad rtam manye: „Wszystko, co mówisz, przyjmuję za prawdę.” Stwierdza on również, że bardzo trudno jest zrozumieć Osobę Pana, i że nawet wielcy półbogowie nie mogą Go poznać. To znaczy, że Pana nie mogą poznać osoby stojące wyżej od istot ludzkich. Więc jak może zrozumieć Śri Krsnę ludzka istota nie będąc Jego wielbicielem?

Zatem Bhagavad-gitę należy przyjmować w duchu oddania. Nie należy myśleć, że jest się równym Krsnie albo że jest On zwykłą osobą, czy nawet wielką osobistością. Pan Śri Krsna jest Najwyższą Osobą Boga. Więc według oznajmienia Bhagavad-gity czy wypowiedzi Arjuny – osoby, która próbuje zrozumieć Bhagavad-gitę – powinniśmy przynajmniej teoretycznie przyjąć Krsnę za Najwyższą Osobę Boga, a dzięki temu pokornemu nastawieniu będziemy mogli zrozumieć Bhagavad-gitę. Bardzo trudno jest zrozumieć Bhagavad-gitę, jeśli nie czyta się jej w duchu pokory jako że jest ona wielką tajemnicą.

***

Poprzednia strona:
Wprowadzenie - część 2

Natępna strona:
Wprowadzenie - część 4